کدهای موقعیت HTTP مانند 404، 301 و 500 شاید برای یک استفاده کننده آموزش خصوصی سئو بی آلایش چندان معنایی نداشته باشند، البته برای سئوکاران بسیار اصلی میباشند. همینطور ربات های موتورهای کاوش مانند ربات گوگل، از این کدها در نظارت تندرست یک وبسایت به کارگیری می نمایند. این کدهای موقعیت، یکی‌از طرز های مشاهده شیوه تعامل مرورگر و سرور می‌باشند.
 
 
بعضا از این کدها آرم از یک نادرست دارا‌هستند، تحت عنوان مثال میتوان به خطای “محتوای درخواستی پیدا نمیشود” اشاره نمود. در حالی که دیگر کدها نشانه از انجام یک راه‌حل برای این نوع ایرادات دارا‌هستند. در‌این مقاله می‌خواهیم نگاه کاملی به مهم ترین کدهای حالت بندازیم و مفهوم آن‌ها را در بهینه سازی توضیح دهیم.
 
کدهای حالت HTTP چیستند و چرا آن‌ها‌را مشاهده می‌کنید؟
یک کد حالت HTTP پیامی از طرف سرور در هنگام یک درخواست از طرف مرورگر میباشد. این پیام می‌تواند به معنای ایفا آن درخواست یا این که عدم ایفا آن باشد. کدهای حالت متعددی وجود دارا‌هستند که احتمالا با اکثری از آن ها هنوز واکنش نکرده اید. در شرایطی که نیاز به داشتن نگاهی اجمالی به کل کدهای حالت دارید تارنما HTTPstatuses.com را مشاهده نمایید.
 
 
 
برای شعور این کدها شما مستلزم دانایی از طرز اخذ یک برگه بوسیله مرورگر می‌باشید. هر بازدید از یک وب سایت از روش وارد کردن نشانی آن در مرورگر یا این که کلیک بر روی اسم آن از روش حاصل کاوش آغاز میشود. مرورگر درخواستی را به آی پی مربوط با وبسایت میفرستد. اینترنت سرور نیز پاسخی را در پوسته یک کد حالت برای مرورگر میفرستد که شامل سود درخواست میباشد. در صورتی تمامی چیز آراسته باشد، کد شرایط 200 به یار محتوای شیت به مرورگر بازگردانده می‌گردد.
 
با این اکنون احتمال داراست که مشکلی از طرف سرور در ارائه محتوای درخواست گردیده وجود داشته باشد. این نقص‌ می‌تواند به جهت خلا آن ورقه باشد که دراین‌صورت کد خطای 404 به مرورگر برگشت داده میشود. شاید سرور دارنده خطاها فعلا گردیده و در فیض منجر ارسال کد حالت 500 به مرورگر شود. این کدهای موقعیت یکی ابزار های اصلی تحلیل سالم وبسایت و سرور آن میباشد. در صورتی‌که یک وب سایت به طور مداوم کدهای موقعیت نا مطلوب به ربات های گوگل بدهد، احتمالا با کاهش درجه تارنما رو به رو گردد.