نحوه اجرای کنونیکال
تگ کنونیکال چیست؟ و به چه معناست؟ چگونه از تگ کنونیکال استفاده کنیم؟ در این مقاله از فراگیری به کارگیری از rel=”canonical رو به طور بی نقص توضیح خواهم بخشید.
تگ کنونیکال (rel=”canonical”) قطعه ای از کد HTML میباشد که نسخه مهم رو برای صفحه های تکراری، یا به طور تقریبً تکراری و مشابه تعریف می کنه.
به عبارت دیگه، اگه محتوای مشابهی در URL های مختلف جان دار باشه، می تونین آن رو با استعمال از تگ های کنونیکال معلوم کنین کدام نسخه اساسی است و بنابراین می بایست ایندکس بشه.
تگ کنونیکال چه شکلی میباشد؟
تگ های کنونیکال از مخلوط ساده و سازگاری به کارگیری می کند و در بخش یک صفحه وب قرار می گیرن:
در اینجا مضمون هر قسمت از آن کد گفته شده میباشد:
link rel =”canonical”: لینک و پیوند جان دار در این تگ نسخه مهم (کنونیکال) این کاغذ است.
/href =https://example.com/sample-page: نسخه کنونیکال رو می توان درین URL یافت.
چرا تگ های کنونیکال برای بهینه سازی اساسی میباشند؟
Google محتوای تکراری رو دوست نداره. گزینش این محتوا برای آن دشوارتر میباشد:
کدام نسخه از کاغذ می بایست ایندکس بشه؟ (گوگل تنها یک برگه رو ایندکس می کنه)
کدام نسخه از کاغذ برای جستجوی مرتبط مرتبه بندی میشه؟
آیا گوگل باید”Link equity” یا لینک نفیس رو در یک ورقه ادغام کنه یا آن رو فی مابین نسخه های متعدد تقسیم کنه؟
محتوای تکراری بیش از حد می تونه روی “بودجه خزیدن” شما هم تأثیر بذاره. حل نقص محتوای تکراری در وب سایت رو در سئوروز آکادمی قطعا تحقیق فرمایید.
این بدان معناست که گوگل ممکنه به جای کشف سایر مطالب اصلی در سایت شما، در خزیدن چندین نسخه از همان صفحه وقت تلف کنه.
تگ های کنونیکال همه این مسائل رو حل می کنن.
آنها به شما این قابلیت رو میدن که به Google بگین کدام نسخه از شیت رو می بایست فهرست بندی و رتبه بندی و کجا لینک و پیوند گران بها رو تلفیق کنه.
اگه در گزینش URL کنونیکال ناموفق هستین، Google امور رو به دست خودش می گیره.
اتکا به Google ایده نه نیست. زیرا ممکنه نسخه ای از صفحه شما رو گزینش کنه که شما واقعاً نمیخواهید.
نکته حائض اهمیت:
Google اظهار داره که معمولاً به URL کنونیکالی که تنظیم کردین، احترام میذاره، اما نه همیشه.
ادله آن اینه که تگ های canonical به عنوان یک راهنما نیستن.
تا‌هنگامیکه به آن ها احترام گذارده بشه، می بایست سیگنال هایی مانند لینک و پیوند ها در URL کنونیکال مخلوط بشن.
همچنین استفاده از بهترین راه‌های تگ canonical به شما امداد می کنه خطر مشاهده گوگل از شیت نامطلوب نادر بشه.
اما اگه محتوای تکراری نداشتین چه؟
با تمرکز به اینکه احتمالاً چندین بار یک پست و صفحه مشابه منتشر نکردین، تصور اینکه تارنما شما هیچ محتوای تکراری نداره، وا رفته است.
ولی موتورهای جستجو، URL ها رو میخزن نه صفحه ها وب رو.
این بدان معنیه که آنان example.com/product و example.com/product؟color=red رو به عنوان صفحه ها منحصربه‌فرد می دونن، حتی اگه همان کاغذ وب با محتوای مشابه باشن.
اینها URL های پارامتر شده نامیده میشن و عامل مهم تولید محتوای تکراری میباشد، به ویژه در سایت های فروشگاهی با ناوبری وجهی/فیلتر شده.
از جمله، Brown Bag Clothing پیراهن می فروشه.
این URL برای صفحه مجموعه مهم آن ها میباشد:
https://www.example.com/en-gb/clothing/shirts.html
اگه صرفا برای پیراهن های XL فیلتر بذارین، یک پارامتر به URL اضافه میشه:
https://www.example.comen-gb/clothing/shirts.htm? Size=XL
اگه سپس تنها برای بلیز های آبی‌رنگ فیلتر بذارین، پارامتر دیگه ای اضافه میشه:
https://www.example.com/en-gb/clothing/shirts.html?Size=XL&color=Blue
اینها کلیه از نظر Google صفحه های غیر وابسته ای هستن، حتی اگه محتوا صرفا به ترازو پاره ای متفاوت باشه.
اما صرفا تارنما های فروشگاهی نیستن که قربانی محتوای تکراری میشن.
در اینجا بعضی دیگه از دلایل متداول محتوای تکراری وجود داره که برای انواع وب سایت ها ایفا میشه:
داشتن URL های پارامتر شده برای پارامترهای جستجو. به عنوان مثال، com?q=search-term
داشتن URL های پارامتر شده برای شناسه های گرد هم آیی. مثلا، https://example.com?sessionid=3
داشتن نسخه های قابل چاپ غیر وابسته از صفحه ها. برای مثال، com/page و example.com/print/page
داشتن URL های منحصربه‌فرد برای پست های پایین گروه های متعدد. به عنوان مثال، com/services/سئو/ و example.com/specials/بهینه سازی/)
داشتن صفحات برای اشکال گوناگون دستگاه. از جمله، com و m.example.com
داشتن نسخه های AMP و غیر AMP یک ورقه. برای مثال ، com/page و amp.example / page
ارائه محتوای یکسان در انواع غیر www و www . مثلا، http://example.com و http://www.example.com
ارائه محتوای یکسان در گونه های غیر https و https از جمله، http://www.example.com و https://www.example.com)
ارائه همان محتوا با و بدون خط مضراب. مثلا، https://example.com/page/ و http://www.example.com/page
ارائه همان مطالب در نسخه های پیش فرض شیت مانند صفحات فهرست. مانندhttps://www.example.com/ ، https://www.example.com/index.htm ، https: //www.example .com / index.html ، https://www.example.com/index.php : https://www.example.com/default.htm ، و غیره
ارائه همان محتوا با حروف تبارک و کوچک. از جمله، /https://example.com/page و /http://www.example.com/Page
درین‌موقعیت، استفاده مناسب از تگ های کنونیکال بسیار مهمه.
علاوه بر این، موارد محتوای تکراری در میان دامنه نیز یک مسئله میباشد.
اگه سندیکای محتوا ساخت‌و‌ساز کنین، بهترین شغل اینه که از یک تگ کنونیکال مرجع در نوشته‌ی‌علمی خود استفاده کنین تا محتوای صنفی شما رو به عنوان نسخه کنونیکال با تگ مشی متقابل دامنه معلوم کنه.
این فعالیت همیشه مانع از نمایش محتوای سندیکایی در نتایج جستجو نمیشه، اما به شما یاری می کنه ریسک خزیده شدن آن نسبت به محتوای اساسی کمتر بشه.
اگه افراد عمداً گزینش کنن که مطالب آنان همزمان باشه، شناسایی منبع دشواره.
به همین عامل من به کارگیری از کنونیکال یا مسدود کردن رو سفارش میکنم.
اصول اجرای تگ کنونیکال
اجرای کنونیکال شل و ول هست.
من چهار روش متعدد رو برای انجام آن در یک لحظه مطرح خواهم کرد.
اما اصلی نیست که از کدام طرز استعمال کنین.
پنج قانون طلایی وجود داره که بایستی آنها رو همیشه بخاطر بسپارین:
قانون شماره 1: از URL های مطلق به کار گیری کنین
جان مولر یکی‌از مهندسین گوگل اظهار داشت که بهترین نحوه اینه که از مسیرهای نسبی با عنصر لینک rel = “canonical” به کارگیری نکنین.
میشه از آن بهره مند شد، اما من پیشنهاد میکنم از URL های مطلق استعمال کنین تا مطمئن بشین که درست تعبیر و تفسیر شدن.